 |
| ที่มาภาพ : https://th.wikipedia.org/wiki/ |
เกาะติมอร์ แบ่งออกเป็น 2 ส่วน ตามสนธิสัญญาลิสบอน โดยติมอร์ตะวันออกปกครองโดยโปรตุเกส และติมอร์ตะวันตกปกครองโดยออลันดา ในปี 1974 ติมอร์ตะวันออกเกิดการรัฐประหารและมีผู้นำคนใหม่ ซึ่งผู้นำคนใหม่มีข้อเสนอ 3 ข้อให้แก่ชาวติมอร์ตะวันออกว่า
1.เป็นดินแดนที่ปกครองโดยโปรตุเกส
2.เป็นประเทศเอกราช
3.รวมเป็นหนึ่งกับอินโดนีเซีย
ซึ่งข้อเสนอทั้ง 3 ข้อ ได้ก่อให้เกิดพรรคการเมืองขึ้น เหตุการณ์รัฐประหารการเปลี่ยนแปลงการปกครองของโปรตุเกส ทำให้อินโดนีเซียเกิดความกังวลใจและอยากครอบครองติมอร์ตะวันออก จึงเริ่มเข้าแทรกแซงกิจการภายในของติมอร์ตะวันออก เมื่อรัฐบาลโปรตุเกสให้อิสรภาพ พรรคเฟรติลิน จึงตัดสินใจประกาศเอกราชโดยจัดตั้งสาธารณะรัฐประชาธิปไตยติมอร์ตะวันออกในวันที่ 28 พฤศจิกายน 1975 อินโดนีเซียได้กล่าวหาว่าการกระทำดังกล่าวเป็นพวกฝ่ายคอมมิวนิสต์ จึงได้ส่งกองกำลังเข้ายึดครองและสังหารประชาชนชาวติมอร์ตะวันออกเป็นจำนวนมาก สุดท้ายได้ผนวกติมอร์ตะวันออกเข้าเป็นจังหวัดหนึ่งของอินโดนีเซียโดยไม่สนใจคำประณามของประชาคมโลกและอ้างว่าเป็นนโยบายบูรณาการแผ่นดินของนายซูฮาร์โตประธานาธิบดีอินโดนีเซีย
การใช้ทหารเข้าควบคุมสถานการณ์ในติมอร์ตะวันออกรวมถึงการละเมิดสิทธิมนุษยชนของอินโดนีเซียทำให้ชาวติมอร์ตะวันออกลุกขึ้นมาต่อต้านเพื่อเรียกร้องเอกราช เมื่อนายซูฮาร์โตลงจากตำแหน่งประธานาธิบดี นายบี เจ อาบิบี ได้ขึ้นดำรงตำแหน่งแทน โดยอินโดนีเซียจะให้อิสระภาพกับประชาชนชาวติมอร์ตะวันออก ซึ่งนำไปสู่การออกเสียงลงประชามติ พบว่า 78.5% ออกเสียงแยกตัวเป็นเอกราช กลุ่ม Militia ที่สนับสนุนการรวมตัวกับอินโดนีเซียเกิดความไม่พอใจจึงได้ก่อความรุนแรงขึ้นที่เมืองดิลี โดยการเข่นฆ่า ทำร้ายและเผาบ้านเรือนหลายหลัง เหตุการ์ดังกล่าวทำให้สหรัฐอเมริกางดให้ความช่วยเหลือทางการทหารแก่อินโดนีเซีย ทำให้อินโดนีเซียต้องยอมรับผลลงประชามติอย่างจำนน ติมอร์ตะวันออกหรือติมอร์เลสเต ได้ประกาศเอกราชอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 20 พฤษภาคม 2002
 |
| ชาวติมอร์ตะวันออกยืนชูเอกสารลงทะเบียนระหว่างรอการลงประชามติ อย่างคับคั่งเมื่อวันที่ 30 สิงหาคม 1999 ที่มาภาพ : https://www.silpa-mag.com/this-day-in-history/article_1989 |
ปัญหาทางสังคมที่ตามมาหลังจากได้รับเอกราช คือ ปัญหาประชากรพลัดถิ่นจากวิกฤติความรุนแรงหลังการลงประชามติ ปัญหาุขภาพอนามัย ขาดแคลนอาหาร เกิดโรคระบาด ปัญหาด้านการศึกษา ขาดผู้เชียวชาญ นักเรียนเรียนซ้ำมีอัตราสูง พลเมื่องมีอัตราการเกิดสูง ปัญหาการว่างงาน เป็นต้น
บทความ : Dek-South East
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น